Rize Masaj Salonu Hizmeti Ebru

Rize Masaj Salonu

Rize Masaj Salonu duyuluyordu o barınakta.

“Küçükleri Domuzcuk ile sadece bırakamayız. Bütün gece

bırakamayız.”

Öteki çocuklar bir şey söylemiyorlar, Ralph’a bakıp

duruyorlardı.

“Geri dönmemiz saatler alır.”

Jack gırtlağını temizledi; acayip, gergin bir sesle mevzuştu:

“Domuzcuk’un başına bir şey gelmemeli, bunu

engellemeliyiz, değil mi?”

Ralph, Eric’in mızrağının kirli ucunu dişlerine vurdu:

“Adanın ortasından geçersek…”

Çevresine bakındı:

“Biri, adanın ortasından geçip, hava kararmadan geri

döneceğimizi Domuzcuk’a bildirmeli.”

Bill, kendi kulaklarıyla duyduğu bu söze inanamadı:

“Biri ormandan mı geçecek tek başına? Şimdi mi?”

“sadece bir kişiyi gönderebiliriz.”

Simon ilerleyip, Ralph’ın dirseği yanında durdu:

“İstersen ben giderim. Dert değil benim için. Sahi

söylüyorum.”

Rize Masaj Salonu

Ralph, bir şey söylemeye zaman bulamadan, Simon çabucak

gülümsedi; sırtını çevirip ormana doğru tırmandı.

Ralph, Jack’a baktı. Onu ömründe ilk defa görüyormuş şeklinde

bakması, Jack’ı çileden çıkardı.

“Jack… Hani sen bir ara ta Kaya Kale’ye kadar gitmiştin.”

Jack’ın çehreı asıldı:

“Evet?”

“Bu kıyının bir kısmından da geçtin o sırada… Dağın

dibinden, oranın ötesinden.”

“Evet.”

“Peki, sonrasında?”

“Domuzların geçtiği bir yol buldum. Upuzun bir yoldu.”

Ralph başını salladı; ormanı gösterdi eliyle:

“Domuzların geçmiş olduğu yol, burada bir yerlerde olmalı

öyleyse.”

Çocuklar, akıllı uslu bir halle onayladılar bu sözü.

“Peki öyleyse. Domuzların geçidini buluncaya kadar

kendimize bir yol açacağız buradan.”

Ralph bir adım attı, durdu:

“ama bekleyin bir dakika! Domuzların geçidi nereye

gidiyor?”

“Dağa gidiyor” dedi Jack. “Sana söylemiştim.”

Acı bir alayla sordu:

“Dağa gitmek istemiyor musun sen?”

Jack’ın gittikçe düşman kesildiğini sezen Ralph, içini çekti.

Jack’ın, önderlik etmediği zaman derhal düşman bulunduğunu

artık anlamıştı.

“Aydınlığı düşünüyorum. Yolumuzu güç bulacağız.”

“Hani canavarı arayacaktık?”

“Yeterince aydınlık olmayacak.”

Jack öfkeyle konuştu:

“Ben aldırmam, giderim. Oraya varınca, giderim. Sen

gitmez misin? Barınaklara geri dönüp Domuzcuk’a haber mi

vermek istersin yoksa?”

Şimdi de Ralph’ın yüzü kızardı. Domuzcuk yardımıyla elde

ettiği yeni anlayışla, umutsuzluğa kapılarak sordu:

“Niçin benden nefret ediyorsun?”

Tedirgin olan çocuklar, sanki ayıp bir söz edilmiş benzer biçimde

kıpırdadılar. Sessizlik uzadı.